Pages

Saturday 15 February 2014

Read My Lips , Phase 1 of the collaboration comes to a close

With a laugh, a few tears, a successful mask workshop, and a day of filming, Read My Lips has come to a close in Chiang Mai. This is the first phase of the project completed and the team are looking forward to gathering support to continue and complete Read My Lips.

A huge THANK YOU to the Australia Thailand Institute and the Northern Territory Government through Arts NT for making this first collaboration possible!

Nicky, Gail and Fiona will be making a presentation at Brown's Mart Theatre in Darwin on Wednesday 19 March, where we'll be sharing the outcomes of the Chiang Mai collaboration. If you'd like to hear more about the project please feel free to join us.



Friday 14 February 2014

Mask and Movement workshop - Monthatip Suksopha

อบรมละครหน้ากาก 

ขึ้นชื่อ ว่า “หน้ากาก” ก็ถือเป็นเรื่องแปลกตาของคนท้องถิ่นอย่างพวกเรา ถึงแม้ว่าจะมีการส่งข่าวในเวลาอันสั้น แต่กลับมีผู้สนใจเข้าร่วมจากหลากหลายกลุ่ม ทำให้พวกเราทีมงานอบอุ่นใจกันมาก  ศิลปินของเรา Nicola Fearn  และ Gail Evan ตื่นเต้นกับการอบรมครั้งนี้ ไม่น้อยไปกว่าผู้เข้าร่วม   ความน่าสนใจของละครหน้ากาก คือการทำให้นักแสดง กลายเป็นอีกคนโดยที่ไม่ต้องพยายามแสดงมันออกมา ราวกับว่า “ เป็นคนๆเดียวกัน”  ทำให้นักละครรุ่นใหม่หลายๆคนได้เรียนรู้ทักษะวิชาที่ไม่ต้องเล่นใหญ่เกินจำเป็น แต่กลับต้องเล่นเพียงเล็กน้อย รอจังหวะเวลา เพื่อให้หน้ากากมีชีวิตอยู่บทเวทีแทนที่จะเป็นนักแสดง    ละครหน้ากาก ดูเหมือนจะอยู่กึ่งกลางระหว่างละครเวทีและละครหุ่นอย่างน่าทึ่ง

Mask and  Movement Workshop with Artists Nicky Fearn and Gail Evan , interpreter  by Bow
 at The Wandering Moon Theatre Space




หลังจากเลิกกิจกรรมแล้ว ผู้เข้าร่วมได้บอกเล่าประสบการณ์
“ สนุกมาก อยากให้มีอีก เป็นประสบการณ์ดีๆของทุกคน”

“สนุก ไม่เคยอบรมแบบนี้มาก่อน พอได้มาทำครั้งแรก ก็ได้ไปแบบเต็มๆ ตอนแรกก็คิดว่าจะได้อะไรหรือเปล่า พอมาจริงๆแล้วได้เยอะกว่าที่คิดไว้ สนุกมาก ถ้ามีโอกาสก็อยากจะมาอีก”

“ คิดว่าหน้ากากเป็นสิ่งมหัศจรรย์มามาก มันไม่ต้องพูดก็สามารถสื่อสารผ่านหน้าตา มันง่าย แต่มันก็ไม่ง่าย มันเหมือนต้องสิงเข้าไปอยู่ในนั้น ไม่ใครก็ใครก็ต้องสิงกัน  หน้ากากเข้ามาสิงเราแล้วเราก็กลายเป็นหน้ากาก หรือเราเข้าไปสิงในหน้ากาก  ยาก เพราะมันไม่ใช่โมเมนท์ที่มันจะเข้ามาประจวบกันพอดี เพราะบางทีรู้สึกว่าตัวเราอออกห่างหน้ากาก ตอนนั้นเราเป็นผู้ชม ผู้ดู มากกว่า เหมือนมองผ่านรู ( ช่องให้ลูกตา) นี้ไป  คิดว่ามันไม่ใช่แอ๊คติ้งเพียวๆที่มาจากตัวเราเหมือนตอนเล่นละครทั่วไป  บางที่หน้ากากมันมีความเป็นanimation ระหว่างคน กับหน้ากาก  กับคนดูด้วย  มันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับคนที่เป็น master ของหน้ากาก เป็นเรื่องที่ต้องฝึกฝน  ...


 



“ รู้สึกดี ได้ความรู้ใหม่ๆ หลายอย่าง เราเคยทำละครใบ้  อย่างน้องบางคนถามความต่างละครหน้ากากต่างกับละครใบ้ยังไง เราเคยใช้หน้ากากกับงานของตัวเอง แต่ตอนนี้พอได้รับคำแนะนำแล้ว ก็จะเข้าใจหน้ากากมากขึ้น จากแต่เดิมที่ไม่เคยเข้าใจมันเลย”

“ .....ต้องบอกว่า อาจารย์ที่มาสอนเก่ง มีความสามารถมาก เชื่อว่าประสบการณ์ผมและน้องๆจะได้เอาไปใช้อย่างแน่นนอน  เราเคยเห็นละครใบ้เนี้ยเป็นแบบไหน ละครใบ้ที่ใส่หน้ากากบ้านเราก็มีเยอะ แต่นี้มาไกลจากออสเตรเลีย ต้องบอกว่าได้ความรู้เยอะมากๆ  ได้รู้ว่าวิธีการแสดงว่า สีหน้าและท่าทางแบบไหนที่ต้องใช้กับหน้ากาก รับรองว่าจะได้นำไปปรับใช้กับการแสดงของตัวเองอย่างแน่นอน”

“ ........มันแปลกดีก็เลยมา.......ละครหน้ากาก ทั้งยาก ทั้งง่าย แค่ใส่แล้วขยับ มันก็ตลกเองแล้ว  มันจะควบคุมตัวเองยังไงที่ไม่ต้องแอ๊คติ้งเกินไป....”


 
 

Sunday 2 February 2014

โครงการศิลปินแลกเปลี่ยนในพำนัก โดย มณฑาทิพย์ สุขโสภา


ปกติแล้วการได้ท่องเที่ยวและทำงานในต่างแดน พบเพื่อนศิลปินมากหน้าหลายตาก็ถือเป็นความคุ้มค่าและได้ประสบการณ์ที่ตื่นเต้น เรียนรู้การปรับตัวและเอาตัวรอดในแบบต่างๆกันออกไป
แต่การได้มีโอกาสต้อนรับเพื่อนศิลปินต่างชาติ และเชิญให้เข้ามาทำงานร่วมกันถึงที่บ้าน กลับกลายเป็นความแปลกใหม่ของพระจันทร์พเนจรฯที่ปกติมักจะเป็นคนที่เดินทางออกไปเสียมากกว่า
 

 


การได้พา Nicola Fearn และ Gail Evans ออกไปทำความรู้จักกับเชียงใหม่ในบริบทต่างๆ กลับนำความหมายใหม่มาให้  เราพาศิลปินรุ่นใหญ่รู้จักเชียงใหม่ในมุมของเรา ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวอย่างพระราชวังภูพิงค์ ดอยสุเทพ ถนนคนเดิน เพื่อนบ้าน ชุมชนเล็กแต่น่ารักในซอยวัดอุโมงค์ อย่างเวิ้งมาลัย แวะทักทายโป่งน้อยarts space ในต้นหนาวแบบนี้ แขกต่างถิ่น พี่น้องไกลบ้านแวะมาเยี่ยมที่คณะละครไม่ขาดสาย ทำให้ปีนี้บ้านหลังใหญ่ไม่เงียบเหงา เพราะมีเสียงเมาท์มอยตลอดหลายอาทิตย์ที่ผ่านมา ศิลปินทั้งสองท่านก็ได้สัมผัสบรรยากาศของเทพศิริแกลอรี่ และได้รับของขวัญปีใหม่เป็นรูปเหมือนจากฝีมือขั้นเทพตั้งแต่วันที่สองของการมาถึง
ระหว่างอาทิตย์แรกที่ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันแบบสาวๆๆๆ เราพบความสัมพันธ์ของผู้หญิงต่างวัยที่ต้องมาทำงานร่วมกัน พลังงานที่ส่งผ่านและถ่ายทอดด้วยความรัก เอ็นดู ผสมความบ้าบิ่นในสายเลือดนักแสดง ไม่ใช่แค่เรื่องการแสดงแต่ยังถามไถ่ถึงความเป็นไปของโลกภายนอก การเมืองที่ร้อนระอุ ที่มาเบื้องหลังของชีวิตแต่ละด้านของแต่ละคน อาหารทุกมื้อที่กินด้วยกัน เหมือนเป็นส่วนผสมที่รอวันเสริฟอย่างใจจดใจจ่อ


 


เรายังไม่แน่ใจนักว่าบทสรุปของอาหารจานสุดท้ายในอีก 4 อาทิตย์ข้างหน้าจะเป็นอย่างไร การเดินทางจะสิ้นสุดตรงไหน ยังมีอีกหลายที-ทางที่เราต้องออกเดินไปด้วยกัน และแม้ว่ามันยังดูพร่ามัวในตอนนี้ แต่ความรู้สึกลึกๆบอกว่า  เราจะมีอาหารจานที่อร่อยที่สุด และแม้ว่ามันจะร้อนมากเพราะเพิ่งออกจากเตาก็ตาม